-To na pewno mnie nie zrzuci- spytałam- Nie wygląda zbyt bezpiecznie.
-Nie, przynajmniej nie powinno- zaśmiała się.
-Dzięki, ty to umiesz mnie podnieść na duchu.- odpowiedziałam z sarkazmem- To gdzie jest ta twoja jaskinia?
-Jest położona najbliżej drzewa naszej watahy.
-Watahy?! Jak?! Kiedy?!
-Długa historia, lepiej nie mówić o tym lecąc na Ikranie.
-Musisz mnie przedstawić tym wilkom, jacy oni są?
Aerta?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz